Komentarze: 10
Smutna prawda jest taka - ja nie wiem wszystkiego. Wciąż targają mną wątpliwości. Mam wiele pytań, na które nie potrafię znaleźć odpowiedzi. Jak trzylatek pragnący poznać otaczający mnie świat, zdania zaczynam się od słowa „dlaczego”. Szukam wiedzy prawdziwej, ale...... Czy jeśli jej nie poznam, zaznam prawdziwego szczęścia? Czy możliwe jest poznać to uczucie, jeśli wciąż odczuwa się niedosyt wiedzy? Według mnie nie. Dlatego szukam wciąż swojego absolutu. Osoby, miejsca, rzeczywistości, która ukarze mi prawdę.
Może moje poszukiwania są trochę niebezpieczne. Przypadek Fausta nie zbyt motywuję, do poszukiwania drogi. Jednak ja chcę wiedzieć. Chcę w końcu odsłonić zasłonę niewiedzy.
Dlaczego ludzie korzystający z komunikacji miejskiej nie myją się ? Dlaczego mężczyźni aby zniwelować swój odór, oblewają się wodą toaletową marki Wars? Dlaczego nawet jak już użyją mydła, to zapominają o paście do zębów? Dlaczego jak kobieta ma ciemne wąsy, to robi sobie ostry makijaż? Dlaczego jak kobieta przekroczy czterdziestkę i jest trochę przy tuszy, robi sobie rudą krótką trwałe? Dlaczego panie z okienka są niemiłe? Dlaczego ginie zawsze jedna skarpetka? Dlaczego jak czegoś szukam, zawsze jest to w ostatnim miejscu do którego zajrzę? Dlaczego jak muszę sobie coś kupić, w sklepie tego nie ma? Dlaczego jak mam ochotę na spacer rozpętuje się burza? Dlaczego „karakany” wchodzą mi pod nogi? Dlaczego jak się śpieszę, jakiś prze okrutny gruby babsztyl zagradza mi drogę? Dlaczego w telewizji są same powtórki i argentyńskie telenowele? Dlaczego im głupszy człowiek, tym bardziej przekonuje innych do swoich racji?A i najważniejsze
DLACZEGO NIE MOGĘ STAĆ SIĘ NORMALNA? :)